Deze week 4 tochten gewandeld met een totaal van 116 km. Op 11-03-2012 staat het sponsorbedrag van de Wandelaar daarmee op € 2381,69 bij 3119 afgelegde kilometers. Een nieuwe sponsor heeft zich nog gemeld, en een sponsor heeft het bedrag verhoogt. Hiervoor onze dank!
Donderdagmorgen weer 05.00 uur opstaan, om volop van de ochtend te kunnen genieten is het een gewoonte geworden om op mijn vrije dagen nog iets vroeger op te staan dan normaal, misschien verklaren jullie mij wel voor gek, maar je moet zo bij zo een tik hebben om zo intensief te wandelen.
Aangekomen in Zonhoven moest ik nog 15 minuten wachten daar deze wandelclub een van de weinige in België is waar je niet vroeger kan starten. Na inschrijving vertrokken bij een temperatuur van 3 graden, beetje frisjes maar wel lekker, via een woonwijk naar het spoor en hier rechtsaf slaan, eerst een eind langs het spoor gelopen om daarna via verharde wegen naar het bos te wandelen, eenmaal op de onverharde paden was het weer volop genieten van de natuur, aan een kant bos, struiken en moerassig gebied en aan de andere kant natuurlijke vijvers, in no time zat ik al weer op de verharde weg om na samenkomst met de andere lus de controle op te zoeken voor een natje en droogje. De tweede lus ging over dezelfde weg weer naar het spoor om hier dan linksaf te slaan en ook hier het spoor weer een eind te volgen om dan ook weer in het bos te verdwijnen. Aangezien op deze lus verschillende afstanden liepen draaide eerst de 6 km en daarna de 8 km af en vervolgde wij onze weg om via bossen en velden uiteindelijk weer allemaal samen te komen en samen met de wandelaars van de eerste lus weer naar het eindpunt te wandelen.
Vanuit Zonhoven een 20 minuten rijden naar Diest om daar nog een tweede wandeling te doen, hier is het meteen al een beetje glooiend terrein waardoor de uitzichten natuurlijk prachtig zijn, dus word dit weer volop genieten geblazen. Na inschrijving vertrokken richting Webbekom om uiteindelijk in Kaggevinne uit te komen voor de controlepost, onderweg kon je goed merken dat het al later op de dag was en al enkele honderden wandelaars deze weg bewandeld hadden waardoor een pad over het gras aardig glad werd, snel na de start ging het hier al omhoog waardoor je een mooi uitzicht heb over Diest, op de holle wegen moest je wel uitkijken daar deze door de regen van afgelopen nacht glad waren. Er werd deze keer redelijk veel op open terrein gelopen waardoor het door de wind kouder leek dan in de ochtend dus regelmatig handen in de mouwen trekken daar mijn handschoenen al achter gebleven waren in de auto. In dit heuvelachtig landschap heb je het idee dat je helemaal alleen bent tot je op een hoger gelegen punt komt en je ineens 30 wandelaars voor je ziet lopen, op het einde van dit eerste deel nog een klimmetje en dan langs de doorgaande weg naar de controlepost voor een stempel en warme soep met brood. Even babbelen met de man achter de bar en weer vertrekken voor een lus van 8 kilometer, langs de kerk het dorp uitgelopen en dan volgt een tocht tussen weilanden en akkers met als enig aanknoop punt de windmolens welke we regelmatig zagen, hier liet de zon zich ook maar een enkele keer goed zien waardoor het fris bleef. Het laatste stuk van deze lus passeerde we over dezelfde klim en weg als eerste doortocht en kwamen weer bij de controle. Aangezien mijn brood al op was maar een warme choco met een koek genomen, dit om op gewicht te blijven, ja lezers ik eet meer als ik aan het wandelen ben dan anders maar het gewicht blijft altijd rond de 70 kilo hangen. Het begon al aardig stil te worden bij deze controle toen ik weer vertrok voor de laatste 7 kilometer maar dit stuk was zeker niet het minst mooie, eerst nog even over verharde landbouwwegen om daarna weer het bos in te duiken en hierna de weg vervolgen langs een kanaal, even voor Diest kwamen we nog dwars een bos dat uit kwam bij de trimbaan van de kazerne, daarna nog een stukje door Diest zelf wat ook heel leuk is met z’n verschillende geveltjes en dan richting Waranda, het eindpunt. Een paar honderd meter voor het einde haalde ik nog een man in die ik regelmatig zie en welke altijd terug groet met “hallo jongen”, maar dit moet kunnen als je ruim 20 jaar ouder bent dan ik, heb nog even een praatje met hem gemaakt over zijn tochten vroeger toen hij nog ruim 8 km per uur kon lopen, dit lukte nu niet meer en had volgens hem ook met ouder worden te maken. Na het afmelden vertrokken richting Turnhout daar ik nog even bij onze inpakafdeling wat monsters op moest halen en daarna huiswaarts.
Na een dagje rust waarin ik de tuin bijgewerkt heb, wat boodschappen gedaan en mijn wandelschoenen naar de schoenmaker gebracht voor nieuwe hakken mogen we zaterdag weer gaan wandelen, ik heb vandaag dus op mijn nieuwe schoenen gelopen, echt nieuw zijn ze niet meer want ook onder deze schoenen heb ik al nieuwe hakken moeten laten plaatsen. Ik heb altijd twee paar schoenen voor handen, de nieuwe loop ik kalmpjes in en gebruik ze dan als reserve ondertussen dat ik de oudste dan helemaal afloop tot ze versleten zijn en ik er afscheid van moet nemen.
Vandaag zijn we naar Hasselt vertrokken voor de grote toer marathon, aankomst 06.30 uur, auto al een eindje van de startplaats moeten parkeren en daarna inschrijven, ik was toen al nummer 65 voor de marathon, bij het betalen kreeg ik de vraag of ik het complete pakket wilde of inschrijving en stikker. Ik heb het complete pakket genomen, inschrijving 1,00 euro, 0,25 stikker en vijf consumptiebonnen van 1,20 euro dit voor totaal 6,00 euro, er zal toch gegeten en gedronken moeten worden wil het kacheltje blijven branden zeg ik tegen de kassier. 06.50 uur vertrokken, het was intussen al goed licht zodat de zaklamp in de tas kon blijven, eerst een eindje over de verharde weg gelopen maar wel in de bossen, maar weldra liepen we op een bospad. Dit was echt een lus want we passeerde elkaar op minder dan 50 meter, het zandpad ging over op een vlonder pad, hier moest je niet van het paadje raken want dan was je echt nat, verder via normale bospaden langs natuurlijke vijvers naar de eerste controlepost. Bij binnenkomst vroeg ik om te stempelen en kreeg het antwoord dat de stempel op de kachel stond, volgens mij stond hij hier ook toen de kachel aan was want hij was helemaal uitgedroogd, een medewandelaar zei toen dat ik hem beter in mijn koffie kon soppen maar die dronk ik toch liever op bij mijn broodje daar ik al weer best honger had. Normaal is de pauze in een zaal maar in dit gebouwtje konden niet meer dan 30 personen binnen volgens mij. Bij deze tocht zijn we helemaal om Bokrijk heen gelopen met enkele grote uitschieters, ik denk dat 80% echt in de bossen gelopen werd en over een mooi stuk heide, smalle bospaadjes waar je geen uitglijder moet maken daar je langs een slootrand liep, sloten oversteken over een gladde balk ook dat hoort bij een wandeltocht. Ik heb 7 uren lopen genieten ook al heeft het 3 kwartier geregend het laatste uur, heb op drie van de vijf controle plaatsen een drankje of soep bij mijn broodje genomen en had dus nog 2 bonnen over waarvoor ik nog een warme choco met een spie gebak genomen heb toen ik uitgewandeld was. Bij thuiskomst zeg ik tegen Jet, ik kan het niet duidelijk op papier zetten daarom moeten de mensen gewoon mee wandelen zodat ze zelf ook kunnen genieten van de natuur, kunnen ze meteen controleren of ik alle kilometers echt loop. (geintje)
Zondagmorgen besloten om in Mol te gaan wandelen, dit is dichtbij en voor een paar kilometer meer nog ruim een uur langer van huis zijn had ik geen zin in, het loont wel als je dan nog redelijk wat extra kilometers kan maken maar dat was vandaag niet het geval.
Aangekomen in Mol was er net een interview op de Belgische radio met een van de organisatoren van deze wandelclub die de tocht de hemel in prees, terecht want het was een mooie tocht. Buiten gekomen voor vertrek loop ik Trees en Gust tegen het lijf waar ik even mee heb staan praten maar aangezien zij altijd nog koffie drinken voor vertrek ben ik alleen aangelopen. Het eerste stuk ging een beetje door de woonwijk met enkele doorsteken door een bos, het ging vrij langzaam daar ik er ’s morgens eerst even in moet komen en ook de spiertjes even los lopen, er zijn nog enkele weken te gaan dus niets forceren, tot aan de controle was het een slingertocht want de kerk zag je regelmatig weer staan. Na 5 kilometer kreeg ik een dipje (ja, toen al) en hoopte snel bij de pauze te zijn dat ik iets warms kon drinken met een broodje, toen ik hiervan zat te genieten kwam er groep van zes Belgische wandelaars binnen die ik nog ken van de tijd dat ik lid was van Wandelmee.be, ook Andre uit Goes kwam hier binnen vallen, na elkaar even begroet te hebben is Andre weer verder gegaan daar hij nog niet aan pauze toe was zoals ik , de groep ging wel zitten en enkelen hadden het brood met spek al verdiend volgens zeggen. Na de inwendige mens versterkt te hebben ging het een stuk beter, de snelheid een tandje hoger gezet op een lekkere wandelpas, onderweg langs het kanaal werd ik ingehaald door een auto waarvan de bestuurder de raam opende en vroeg of ik aan een wandeltocht deelnam, toen ik bevestigend antwoorde zei hij dan kan ik beter hier ook gaan wandelen in plaats van naar Kessel te rijden. Even verder werd ik ingehaald door de zes Belgische wandelaars die gingen als een trein, enkele jaren geleden liep ik nog met hun over maar die tijd is geweest. Via enkele bospaden ging het richting Europese school voor onze volgende pauze, de zes mannen zaten hier op hun gemak, waarvan sommige weer aan het spek wat je toch niet kan laten liggen volgens een van hen, nou ik kon het wel en heb dus gestempeld en ben doorgelopen, het was redelijk druk op dit stuk tot de splitsing van een extra lus voor de 30 kilometer wandelaars waar vier personen rechtdoor gingen en de rest allemaal afdraaide, als de route boven de 15 kilometer komt haken de meeste af, dit deel ging veel door de bossen, tussen weilanden en akkers, aangezien het vrij stil was heb ik mijn muzikale vrienden wakker gemaakt en ben samen met de Cats verder gegaan naar de controlepost welke weer in de Europese school was waar ik drie leden van de Grenslopers ontmoete die van hun eerste pauze hier zaten te genieten. Tweemaal had ik de verleiding van brood met spek kunnen weerstaan, maar driemaal werd teveel en dus ben ik bezweken en heb heerlijk zitten genieten, brood met spek en een grote warme choco, goede combinatie toch. De zes Belgen die even na mij binnen kwamen waren al aan iets sterkers toe, allemaal een grote pint uitgezonderd de dame die er bij was. Het was vandaag prachtig weer, voor te wandelen al redelijk warm of het moet aan mij liggen, vest uit doen is geen optie meer daar mijn shirt en hemd al nat waren van het transpireren, op het laatste stuk verschillende korte afstand wandelaars driemaal ingehaald daar wij nog regelmatig een omleiding hadden om aan onze kilometers te komen. Bij aankomst op het eindpunt nog even iets drinken en dan huiswaarts, lekker om 13.00 uur thuis, moet af en toe ook eens kunnen en ik kan dan al rustig aan afkicken van deze wandelmarathon.
Dit was het weer voor week 10.
Groeten,
De Wandelaar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten